Ksiądz proboszcz odwiedza chorych w każdą pierwszą sobotę miesiąca oraz w dni chorych (w marcu i wrześniu).
Wśród wielu praktyk pobożnych znajdują się także duszpasterskie odwiedziny osób chorych i starszych z posługą Spowiedzi i Komunii św. Korzystają osoby w podeszłym wieku, którzy ze względu na stan zdrowia nie mogą przyjść do kościoła. Powszechnie przyjętą jest także praktyka udzielania Sakramentów św. w przypadkach nagłych zachorowań, zwłaszcza groźnych dla życia. Wówczas o dowolnej porze można zgłosić na plebani konieczność „pójścia do chorego”. Ponieważ kapłan przybywa wtedy z Najświętszym Sakramentem, warto pamiętać o kilku zasadach godnego podjęcia takiego rodzaju wizyty duszpasterskiej:
- W pokoju, gdzie leży chory, należy przygotować stół przykryty białym obrusem, na którym kapłan będzie mógł położyć bursę z Komunią św. Na stole powinien znajdować się także krzyż, zapalone dwie świece oraz talerzyk z wodą święconą.
- Dawnym i pięknym obyczajem, świadczącym o nabożnym szacunku dla Jezusa Eucharystycznego jest wyjście naprzeciw kapłana do drzwi domostwa z zapaloną świecą, przyklęknięcie i przywitanie słowami: Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus.
- Jeżeli osoba starsza czy chora ma kłopoty z przełykaniem, można przygotować wcześniej szklankę z czystą, przegotowaną wodą – można ją podać do popicia po Komunii św.
- Jeżeli osoba chora chce skorzystać ze spowiedzi, należy pozostawić ją sam na sam z księdzem. Natomiast w obrzędzie Komunii św. czy namaszczenia chorych powinni brać udział wszyscy domownicy. Po wyjściu księdza wskazane jest pozostanie przy łóżku chorego chociaż na chwilę modlitwy dziękczynnej. Warto również wiedzieć, iż chorych nie obowiązuje post Eucharystyczny.